مرد ها در چار چوب عشق به وسعت غیر قابل انکاری نا مردند! برای اثبات کمال نا مردی آنانتنها همین بس که در مقابل قلب ساده و فریب خورده ی یک زن  احساس می کنند مردند. تا وقتی که قلب زن عاشق نشده پست تر از یک سگ ولگرد عاجز تر از یک فقیر و گدا تر از همه ی گدایان سامره. پوزه بر خاک و دست تمنا به پیشش گدایی میکنند

اما وقتی که خیالشان از بابت قلب زن راحت شد  به یک باره یادشان می افتد که خدا مردشان آفرید!!

و آنگاه کمال مردانگی را در نهایت نا مردی جست و جو میکنند...

                                                   «دکتر علی شریعتی »

نوشته شده در سه شنبه 90/1/2ساعت 3:54 عصر توسط حوری نظرات ( ) |